Met je ogen open zie je zo veel meer
Misschien wel iets dat je nooit eerder zag en wat jouw perspectief verandert. Verhalen liggen op straat, dag in, dag uit, elke dag opnieuw. In een ontmoeting, in een verbazing, in de natuur, in het openbaar, in een glimlach. Daar waar gewerkt wordt, geleefd wordt, lief gehad of daar waar er frictie is. Daar waar hoop en verlangen is en daar waar er angsten zijn. Alles kan belicht worden, er kan altijd ander licht geschenen worden, of je wil of niet. Een sprankeling, een beetje of een heleboel. Give it a try, want er is zo veel moois dat de aandacht verdient.
Dag 45 uit een dagboek
Liever trek ik in de ochtend geen donkere kaart. Ik zou hem liever terugstoppen en een andere uit het deck nemen Maar zo werkt het niet, met het leven niet, met wat er is niet. Beter kun je hem aannemen en aankijken, en dat wat er voor jou te ontvangen is meenemen. Bovendien is in alles wat donker is, ook licht te zien. Zelfs in ‘Thunder’.
Dag 44 uit een dagboek
Het voelde alsof ik weken op vakantie was geweest en opeens in het werk dook. Dit gevoel was niet van de afgelopen jaren, waarop ik altijd een zachte landing organiseer. Dit was iets van nu. Van een draaiende wereld, waarin van alles geregeld lijkt te moeten worden en waar ik dan opeens aan bij mocht dragen.
Dag 39 uit een dagboek
Ik liep nog even naar beneden, voordat ik mijn verhaal zou schrijven. Op tafel zag ik het pakketje liggen, aan mij gericht. ‘Let’s stick together’. Een cadeautje van mijn dierbare vriendin, soulmate, community genoot, collega lichtwerker, buurvrouw. Dankbaar voor dit gebaar, voor alle jaren samen, voor het luisteren en elkaar echt horen.
Dag 38 uit een dagboek
We lieten elkaar los om even later bij het waterfonteintje weer samen te komen. Soms gaat het ritme gelijk op en soms loopt de een anders dan de ander. Het was warm en droog en de heuvels leken dynamischer en hoger dan normaal. De vraag is echter wat normaal is, want alles is altijd anders, omdat elk moment anders is.
Dag 37 uit een dagboek
Om allerlei redenen schrijf ik het liefste in de ochtend. Om allerlei redenen komt het er niet van. Bovendien lijkt het schrijven van een dagboek in de ochtend een gekke verschijning, omdat de dag nog voor je ligt. Toch zou je een intentie kunnen opschrijven of op je nacht kunnen reflecteren, kunnen schrijven over dat wat je nodig hebt of over hoe je er bij zit.
Dag 36 uit een dagboek
Dat ik elke dag in alle vroegte door het bos loop, is voor mij inmiddels normaal. Als je meer dan 30 dagen iets doet, dan is het behoorlijk ingesleten. Zo ontstaat nieuw gedrag met nieuwe gewoontes. Het geldt voor van alles wat je aan of af wil leren, zo ook dit. We namen een andere route, 1 die we niet eerder hadden genomen.
Dag 35 uit een dagboek
Als je luistert, echt heel goed luistert, dan kun je ook de woorden horen die iemand niet zegt. Dan kun je de juiste vraag stellen, zonder oordeel. Zonder jouw mening, jouw ervaringen, jouw perceptie. Klinkt mooi en logisch, maar niet altijd even gemakkelijk. Als ouder bijvoorbeeld die kinderen iets mee wil geven.
Dag 34 uit een dagboek
Ik werd gestuurd, zo leek het. Opeens was ik wakker, nog voor de vroege wekker. En opeens liep ik door het bos en liep ik een weg, die ik normaal niet loop. Ik dacht ‘wat als ik nu een groep mensen toe zou mogen spreken’. Zonder voorbereiding, zonder iets. ‘Wat zou ik zeggen, wat zou mijn boodschap zijn?’
Dag 33 uit een dagboek
Vandaag zou ik in Hong Kong zijn. We zouden elkaar weer zien, elkaar in de ogen kijken, de twinkeling kunnen zien van de maanden op reis. We zouden elkaar bedanken en een mooi leven wensen, omdat de kans groot was dat we elkaar niet weer zouden zien. We zouden dan samen in een kring afsluiten, eerst in het groot en dan met het team in het klein.
Dag 32 uit een dagboek
Het was een dag met van alles. Terwijl de jongens thuis op school zaten, werd het fundament voor onze nieuwe tuinkamer gelegd. Bijzonder hoe we met elkaar deze weken een draai hebben gevonden en dat het als vanzelf gaat. Het is even zoeken, in het begin, maar als altijd gaat een rivier anders stromen als je er een steen in legt.
Dag 31 uit een dagboek
Ik schreef op dag 30 over tijd en mijn beleving daarvan. Voor mij is de tijd van inspiratie, van in een bubbel zitten, van verbinding, de tijd die niet meetbaar is, heel waardevol. Natuurlijk moet ik ook mee in de lineaire tijd, heb ik afspraken waar ik op tijd behoor te zijn, duren die afspraken een bepaalde tijd en hebben mijn kinderen en ik ook een bedtijd.
Dag 30 uit een dagboek
Nog voor de eerste vergadering om 9 uur had ik 3 eekhoorns gezien, twee herten en de opgaande zon. In mijn hardloopoutfit sloot ik aan bij de vergadering. Voor mij nu heel gewoon, achter een beeldscherm, toch had ik dat een maand geleden niet gedaan.
