Met je ogen open zie je zo veel meer
Misschien wel iets dat je nooit eerder zag en wat jouw perspectief verandert. Verhalen liggen op straat, dag in, dag uit, elke dag opnieuw. In een ontmoeting, in een verbazing, in de natuur, in het openbaar, in een glimlach. Daar waar gewerkt wordt, geleefd wordt, lief gehad of daar waar er frictie is. Daar waar hoop en verlangen is en daar waar er angsten zijn. Alles kan belicht worden, er kan altijd ander licht geschenen worden, of je wil of niet. Een sprankeling, een beetje of een heleboel. Give it a try, want er is zo veel moois dat de aandacht verdient.
Dag 94 uit een dagboek
Ik liep vandaag op een plek heel dichtbij waar ik 10 jaar van mijn leven verbleef. Als ik toen gezien had wat er hier was, dan had ik met andere ogen gekeken. Dan had ik waarschijnlijk ook een ander beeld gehad. De schoonheid van de natuur, de wijdsheid. Ik zag dat toen niet, waarschijnlijk omdat ik een puber was.
Dag 93 uit een dagboek
‘De gedachte dat dit voor altijd is, dat is mijn grootste obstakel.’ Het was tijdens een sessie met deelnemers in een test van een nieuw programma dat we drie weken geleden startten. Er zat jaren denkwerk in, conceptmatig en jarenlange ervaring.
Dag 92 uit een dagboek
Dag 92 uit een dagboekEnkele dagen terug dacht ik er aan bij 100 dagen te stoppen, de crisis immers zo goed als voorbij. Het leek me een mooi moment, lang genoeg. Mooi om op terug te kijken en er een strik om te doen. Maar een tijdsbeeld laat zich niet vangen in mooie...
Dag 91 uit een dagboek
Al jaren werk ik met vele anderen aan het shiften van een paradigma. Lichtpuntjes. Zoeken, verzamelen, verbinden. Samen creëren wij vanuit dezelfde taal en met hetzelfde voor ogen: een wereld die wel werkt. Voor ons en voor onze kinderen. Uit respect voor ons als mens, uit respect voor de aarde, uit respect voor de essentie.
Dag 89 & 90 uit een dagboek
‘Een feestje vieren, ja dat kan.’ Ook in corona tijd waar je met 30 mensen samen mag zijn en op 1,5 meter afstand. Met super lieve vrienden stonden we de hele dag in een andere keuken dan de mijne en maakten we de heerlijkste gerechten.
Dag 88 uit een dagboek
Vandaag was ik jarig. Dat heb ik altijd leuk gevonden. Ook vandaag. Over de helft in de 40 en dus op weg naar de 50. Het getal doet me niet zo veel. Liever kijk ik terug op mijn leven, overzie ik alles, denk ik aan nu en heb ik verlangens voor de toekomst.
Dag 87 uit een dagboek
Als hij in de vensterbank staat, dan kan hij in 1 jump via de trampoline op zijn bed springen. De trampoline was er deze maanden voor extra beweging toen er geen sporten waren en zelfs een fietsritje naar school niet mogelijk was.
Dag 86 uit een dagboek
Ze stonden juichend voor het gebouw, waarvan je van buiten niets van de inhoud of het karakter zag. Veel te vroeg, niet wetend wat er komen zou. Ze hadden er een beeld van in gedachten, groots.
Dag 85 uit een dagboek
Met tranen in mijn ogen stapte ik de trein in. Mijn mondkapje half over mijn mond, omdat het lastig ademen is. Omdat ik het niet gewend ben en omdat ik al heel lang mijn eigen manier van ademen heb gevonden.
Dag 84 uit een dagboek
‘De oorlog, dat was erg.’ Niet eerder hadden we het zo lang over de herinneringen en over de verwoesting daar. Toen zij daar was. Nu, terwijl er nog vrienden en familie wonen. Het geld zo gedevalueerd dat eten niet meer te kopen is, …
Dag 83 uit een dagboek
Het is de 10e dag dat er wereldwijd mensen de straat op gaan tegen racisme. In Nederland verloopt dat vandaag zonder problemen, in Brussel gaat het mis. Ik realiseer me deze dagen hoe onze geschiedenis ook in onze genen zit, zoals de oorlog zo dichtbij.
Dag 82 uit een dagboek
Ik hoorde meerdere mensen over een onrustige nacht, met heftige dromen. Angsten zelfs. Zou het waar zijn dat de maan effect heeft op ons als mens? Ik denk het wel. De cyclus van de maan en maand, de cyclus van het leven.
