Met je ogen open zie je zo veel meer
Misschien wel iets dat je nooit eerder zag en wat jouw perspectief verandert. Verhalen liggen op straat, dag in, dag uit, elke dag opnieuw. In een ontmoeting, in een verbazing, in de natuur, in het openbaar, in een glimlach. Daar waar gewerkt wordt, geleefd wordt, lief gehad of daar waar er frictie is. Daar waar hoop en verlangen is en daar waar er angsten zijn. Alles kan belicht worden, er kan altijd ander licht geschenen worden, of je wil of niet. Een sprankeling, een beetje of een heleboel. Give it a try, want er is zo veel moois dat de aandacht verdient.
Dag 87 uit een dagboek
Als hij in de vensterbank staat, dan kan hij in 1 jump via de trampoline op zijn bed springen. De trampoline was er deze maanden voor extra beweging toen er geen sporten waren en zelfs een fietsritje naar school niet mogelijk was.
Dag 86 uit een dagboek
Ze stonden juichend voor het gebouw, waarvan je van buiten niets van de inhoud of het karakter zag. Veel te vroeg, niet wetend wat er komen zou. Ze hadden er een beeld van in gedachten, groots.
Dag 85 uit een dagboek
Met tranen in mijn ogen stapte ik de trein in. Mijn mondkapje half over mijn mond, omdat het lastig ademen is. Omdat ik het niet gewend ben en omdat ik al heel lang mijn eigen manier van ademen heb gevonden.
Dag 84 uit een dagboek
‘De oorlog, dat was erg.’ Niet eerder hadden we het zo lang over de herinneringen en over de verwoesting daar. Toen zij daar was. Nu, terwijl er nog vrienden en familie wonen. Het geld zo gedevalueerd dat eten niet meer te kopen is, …
Dag 83 uit een dagboek
Het is de 10e dag dat er wereldwijd mensen de straat op gaan tegen racisme. In Nederland verloopt dat vandaag zonder problemen, in Brussel gaat het mis. Ik realiseer me deze dagen hoe onze geschiedenis ook in onze genen zit, zoals de oorlog zo dichtbij.
Dag 82 uit een dagboek
Ik hoorde meerdere mensen over een onrustige nacht, met heftige dromen. Angsten zelfs. Zou het waar zijn dat de maan effect heeft op ons als mens? Ik denk het wel. De cyclus van de maan en maand, de cyclus van het leven.
Dag 81 uit een dagboek
Ik had mijn gympen vanmorgen al aangedaan voor het bos, maar om 5 uur was ik er nog steeds niet geweest. Te nat, een telefoontje, een kop thee bij mijn vriendin, nog een telefoontje en andere dingen, die mij van mijn verlangen hielden.
Dag 80 uit een dagboek
Enkele jaren geleden hoorde ik voor het eerst over The Great Breaking Open. Het moment waarop systemen openbreken, omdat ze niet langer werken, het moment waarop alles aan het licht komt. Het moment waarop er een nieuwe wereld ontstaat.
Dag 79 uit een dagboek
Van een afstandje keek ik hoe mijn dierbare collega’s de online sessie vormden. Ik werd er blij van. Bijzonder hoe 20 mensen zich in een paar dagen een geheel als groep zijn. Op het laatste moment werd me gevraagd of ik de beweging wilde doen, aan het begin van de sessie.
Dag 78 uit een dagboek
Ik zie een meisje in de buurt lopen met een mondkapje op en denk heel even: ‘Vergis ik me nou?’ Tot het moment dat ik anderen zonder bescherming op de straat zie en weet dat het ok is. Natuurlijk. Er gebeuren zulke gekke dingen deze dagen en maanden dat het soms lijkt alsof ik droom.
Dag 77 uit een dagboek
Met een hoofd suf van de allergie en bijbehorende pillen werd ik wakker. Onder een laag, zo voelde het. Zo is dat dus als je er niet echt bij bent. Ik bleef nog even liggen met de ramen open en de wind door de kamer.
Dag 76 uit een dagboek
In de ochtend mediteerde ik. Lang. Terwijl de een aan het hardlopen was, de ander aan het gamen was, de middelste naar de kapper was en de laatste nog sliep, zocht ik mijn eigen plek. In stilte. De kaarsen aan, koptelefoon op.
