Met je ogen open zie je zo veel meer
Misschien wel iets dat je nooit eerder zag en wat jouw perspectief verandert. Verhalen liggen op straat, dag in, dag uit, elke dag opnieuw. In een ontmoeting, in een verbazing, in de natuur, in het openbaar, in een glimlach. Daar waar gewerkt wordt, geleefd wordt, lief gehad of daar waar er frictie is. Daar waar hoop en verlangen is en daar waar er angsten zijn. Alles kan belicht worden, er kan altijd ander licht geschenen worden, of je wil of niet. Een sprankeling, een beetje of een heleboel. Give it a try, want er is zo veel moois dat de aandacht verdient.
Dag 81 uit een dagboek
Ik had mijn gympen vanmorgen al aangedaan voor het bos, maar om 5 uur was ik er nog steeds niet geweest. Te nat, een telefoontje, een kop thee bij mijn vriendin, nog een telefoontje en andere dingen, die mij van mijn verlangen hielden.
Dag 80 uit een dagboek
Enkele jaren geleden hoorde ik voor het eerst over The Great Breaking Open. Het moment waarop systemen openbreken, omdat ze niet langer werken, het moment waarop alles aan het licht komt. Het moment waarop er een nieuwe wereld ontstaat.
Dag 79 uit een dagboek
Van een afstandje keek ik hoe mijn dierbare collega’s de online sessie vormden. Ik werd er blij van. Bijzonder hoe 20 mensen zich in een paar dagen een geheel als groep zijn. Op het laatste moment werd me gevraagd of ik de beweging wilde doen, aan het begin van de sessie.
Dag 78 uit een dagboek
Ik zie een meisje in de buurt lopen met een mondkapje op en denk heel even: ‘Vergis ik me nou?’ Tot het moment dat ik anderen zonder bescherming op de straat zie en weet dat het ok is. Natuurlijk. Er gebeuren zulke gekke dingen deze dagen en maanden dat het soms lijkt alsof ik droom.
Dag 77 uit een dagboek
Met een hoofd suf van de allergie en bijbehorende pillen werd ik wakker. Onder een laag, zo voelde het. Zo is dat dus als je er niet echt bij bent. Ik bleef nog even liggen met de ramen open en de wind door de kamer.
Dag 76 uit een dagboek
In de ochtend mediteerde ik. Lang. Terwijl de een aan het hardlopen was, de ander aan het gamen was, de middelste naar de kapper was en de laatste nog sliep, zocht ik mijn eigen plek. In stilte. De kaarsen aan, koptelefoon op.
Dag 75 uit een dagboek
Na 2 kilometer voelde het als ver. Vaak moet je ergens even doorheen om in the flow te komen. Ben je gewend te lopen en is je lichaam na 3 kilometer nog steeds moe, dan kun je beter stoppen met lopen voor die dag.
Dag 74 uit een dagboek
Hij had zijn verlangens voor een relaxed gevoel meteen in daden omgezet. Om 9 uur was hij klaar met zijn schoolwerk en ging hij met een glimlach de dag in. Vanaf dat moment kon hij doen wat hij zelf wilde, voordat hij in de middag naar school moest.
Dag 73 uit een dagboek
Het was als een stranddag. Op onze handdoek zaten we met natte haren en een kopje thee aan de waterkant. Mensen kwamen af en aan, trokken hun kleding uit en doken het meer in. Het was half 8 in de ochtend. De lucht blauw, het water aangenaam, het gezelschap evenzeer.
Dag 72 uit een dagboek
Ik schrok wakker toen de wekker ging, niet wetend welke dag het was en hoe laat. Vreemd eigenlijk want de nacht had ik niet al te best geslapen. De oudste kwam laat thuis van ‘chillen op het strand’ en daarna lukte het mij moeilijk om weer in slaap te komen.
Dag 71 uit een dagboek
In de ‘crash course online’ modereren met onze teams ging het over de goede gewoonten die je hebt aangeleerd de afgelopen 11 weken. Onder ons werd er veel meer gewandeld, hardgelopen, gemediteerd, rust gepakt, gezwommen, gepraat, geschreven, verbonden.
Dag 70 uit een dagboek
Het overkomt me niet vaak, maar vandaag stond ik om 9 uur klaar voor een afspraak die om 13 uur zou plaatsvinden. In eerste instantie was ik stellig overtuigd van mijn gelijk, gevolgd door een tweede gedachte dat ik het misschien verkeerd had.
