Met je ogen open zie je zo veel meer
Misschien wel iets dat je nooit eerder zag en wat jouw perspectief verandert. Verhalen liggen op straat, dag in, dag uit, elke dag opnieuw. In een ontmoeting, in een verbazing, in de natuur, in het openbaar, in een glimlach. Daar waar gewerkt wordt, geleefd wordt, lief gehad of daar waar er frictie is. Daar waar hoop en verlangen is en daar waar er angsten zijn. Alles kan belicht worden, er kan altijd ander licht geschenen worden, of je wil of niet. Een sprankeling, een beetje of een heleboel. Give it a try, want er is zo veel moois dat de aandacht verdient.
Dag 57 uit een dagboek
Er is eigenlijk geen dag waarop ik opsta en sta te springen om mijn dagelijkse oefeningen te doen. Ik doe ze toch. Omdat ik weet dat het mij oplevert, fysiek en mentaal. En dus doe ik het (nagenoeg) iedere dag.
Dag 56 uit een dagboek
Cijfers, ik vind ze niet zo belangrijk voor kinderen. Voor volwassen ook niet als het enige instrument. De wereld draait er alleen vaak om. De maat om te scoren of je goed genoeg bent. Of je binnen de lijntjes kleurt, of je mee kunt komen en op welk niveau. Hoe meer ik hier door de jaren heen naar kijk, hoe bizarder ik het vind.
Dag 55 uit een dagboek
Een eerste stapje terug. Of vooruit, het is maar hoe je het bekijkt. Morgen beginnen de scholen weer. In het ritme, met regels en bedtijden. Met boeken en taken, les na les. Stilzitten. Luisteren. De jongste mag fysiek naar school. Hij zoekt nog even een shirt voor hij gaat slapen. Het is voor de musical, denk ik.
Dag 54 uit een dagboek
Ik wilde met iemand lopen, maar 2 van mijn vriendinnen hadden – los van elkaar – al andere plannen. Ik ging alleen en kwam ze – los van elkaar – tegen in loopoutfit, net iets eerder vertrokken. Ditmaal ging ik lopend vanuit huis in plaats van op de fiets, wat betekende dat ik 4 kilometer extra liep.
Dag 53 uit een dagboek
In de auto las ik de laatste teksten door, samen met het format ‘In een lijstje’. Op de achtergrond speelde muziek die mij raakt, beweegt, ergens anders heen brengt. Net voor de afgesproken tijd arriveerde mijn lieve vriendin, waar ik al zo lang mee ‘samenloop’. We gingen een ruimte binnen, die wij in ons leven niet vaak tegenkwamen.
Dag 52 uit een dagboek
Een leeg perron, een lege trein. Als altijd in mijn bubbel van muziek en woorden. Alsof er niets veranderd is. Je zou denken dat het heel vroeg in de ochtend zou zijn. Of op een dag in de zomer als iedereen nog sliep. Het is half negen als ik na 8 weken op het Centraal Station aankom.
Dag 51 uit een dagboek
Bordjes vallen, zo uit mijn handen. Woorden worden heviger, zo maar uit het niets. Het is volle maan en dat is voelbaar. Voor mij tenminste omdat ik er in geloof. Twee dagen ervoor kan er al iets in beweging zijn.
Dag 50 uit een dagboek
De straat hing vol met vlaggen. Ik zou vandaag ook wel de vlag willen uithangen. De vlaggenstok is helaas gebroken. De intentie is niet minder. Ik merk dat vrijheid nu veel meer speelt. Ik zie de plaatjes die gedeeld worden, uit liefde.
Dag 49 uit een dagboek
20 jaar geleden had ik zeker 2 paracetamol gepakt en was ik in de actie gegaan. Vandaag de dag doe ik dat anders. Ieder signaal van je lichaam is immers een boodschap. 20 jaar geleden legde ik mijn eigen autonomie in handen van zij die er voor ‘geleerd hebben’.
Dag 48 uit een dagboek
‘Hoeveel dagen ga je schrijven?’ vroeg mijn vriendin tijdens het hardlopen. Zolang er woorden komen in deze bijzondere tijd zal ik schrijven, zolang als dat nodig is. Zolang als ik in verwondering kan blijven kijken en me kan blijven verbazen.
Dag 47 uit een dagboek
Het was het tweede bijtincident in 1 week. Vorige week werd onze lieve hond door een pitbull in haar buik gebeten. Vandaag was het een herder bij het onderbeen van mijn zachtaardige middelste, terwijl hij richting de zee fietste. Ik had hem op pad gestuurd voor de dagelijkse lichaamsbeweging.
Dag 46 uit een dagboek
‘Ik zou in een wereld willen leven waarin wat gezegd wordt waar is, zonder dat er een andere agenda is’, zei mijn lieve vriendin waarmee ik een avondwandeling langs de zee maakte. Ik zou ook willen dat wat je hoort en leest ook echt – in de essentie – klopt. Ik denk dat het belangrijk is dat we – zeker ook nu – ons gezond verstand blijven gebruiken.
