Dag 30 uit een dagboek

Nog voor de eerste vergadering om 9 uur had ik drie eekhoorns gezien, twee herten en de opgaande zon. In mijn hardloopoutfit sloot ik aan bij de vergadering. Voor mij nu heel gewoon, achter een beeldscherm, toch had ik dat een maand geleden niet gedaan. Als je maar aanwezig bent. Met je intentie, met je gedachten. Dat is soms even schakelen, want ieders activiteiten en rollen lopen door elkaar. Ook die van mij. Het is de kunst het rustpunt te blijven opzoeken en daar deze dagen misschien juist wat extra aandacht aan te besteden. In welke vorm dan ook. Fysiek, mentaal, het liefste allebei. Om je frequentie te verhogen en hoog te houden.

Ik dacht dat ik een dag had met veel lege momenten en met weinig overleg, maar ondertussen kwam er van alles tussen door. Omdat ik de ruimte had was dat ok en bewoog ik met wat er was en nodig was. Het is fijn om niet vast te zitten, om vrij te kunnen bewegen, om de tijd te hebben voor een vraag tussendoor of iets anders dat aandacht nodig heeft.

Die tijd die neem ik
al jaren lang.
Zo richt ik heel bewust
mijn dagen in.
Dat gevoel van tijd
in overvloed brengt
het beste naar voren.
Voor mij.
Voor mijn werk en
voor thuis.

Ik las ooit een boek over Kairos, de rebelse zoon van Chronos, god van de lineaire tijd. Kairos deed het als god van het juiste moment rigoureus anders dan zijn voorouder. Hij liet de te meten, universele, statistische tijd los en werkte met tijd als dynamiek, bevlogenheid, het toeval, synchroniciteit. Ik hou van die tijd, dat je alle tijd hebt en dat je de tijd vergeet, omdat je ergens helemaal in zit. Wat dat ook moge zijn.

Het juiste moment kun je alleen hebben als je aandacht hebt en jezelf niet mee laat slepen, door wat er allemaal moet of door een gebrek aan tijd. Het is de tijd van inspiratie, van momenten dat je in een andere wereld zit, mijmert en fantaseert. Ik denk dat die momenten belangrijk zijn. Ik denk dat in die tijd de verandering zit, die we nodig hebben.

Ik denk dat we daar
aandacht voor moeten hebben
en tijd moeten nemen
voor het juiste moment.
Tijd voor elkaar, tijd om te luisteren,
tijd om er echt te zijn.
En dat we vanuit die tijd
de oplossingen kunnen zien,
die nodig zijn voor morgen.

Als je meet in tijd dan zijn 30 dagen lang. Ik heb deze dagen anders ervaren en heb enorm veel beweging gezien, veel moois dat is ontstaan, veel liefde en creativiteit. Deze staat is bij mij ingesleten, ik kan van een afstand zien wat er om me heen gebeurt, kan zien wat de media probeert teweeg te brengen en vraag me af en toe af wat hier in hemelsnaam aan de hand is. Vooral ben ik rustig en heb ik vertrouwen dat het goed is en goed komt.

Met alle tijd bereid ik mij voor op het uurtje Inspiratie van vanavond met iedereen van Voeding Leeft. Een uurtje waarin we de tijd vergeten en vergeten waar we inzitten of wat er om ons heen gebeurt. Zo’n uurtje waarin we weer herinnerd worden wat er echt belangrijk is. Vandaag ga ik in gesprek met 1 van onze huisartsen. Ze bracht het prachtige lied van Trijntje in en trok een kaart: Liefde.

Ken je mij
wie ken je dan?
weet je mij beter
dan ik
-Trijntje Oosterhuis –

Ik vertrouw er op dat het mooi wordt vanavond. Vol met inspiratie. In het moment.