Dag 13 uit een dagboek

It is all about connection. Connectie begint bij jezelf. Raas je in deze crisis door je leven, dan is het nog meer nodig om te connecten. Heb je juist nu niets om handen, dan ook. Heb je angsten, maak je je zorgen, verbind je met jezelf en kijk het in de ogen. Zit je in een bubbel van licht, ook dan is connectie blijvend nodig om dat licht te kunnen verspreiden. 

Ben je er bij
in alles wat je doet
daar waar je bent
en met wie

ben je er bij
bij je licht
bij je donker
bij je verlangens
bij je angsten

Hoe doe je dat connecten? Heel simpel gezegd check je even in. Hoe gaat het met mij? Hoe ga ik de dag in? Wat heeft mijn aandacht nodig? Wat moet aangekeken worden en welk licht kan ik schijnen? Simpel is echter niet altijd gemakkelijk. Zeker niet als je dat niet gewend bent of als je beschermingsmechanisme in werking is. Om niets te voelen. Reken maar dat die mechanismen nu goed hun werk doen. In deze tijd waarin disruptive alles is veranderd. Het vergt moed om die mechanismen te doorbreken. Te zeggen: het is ok, ik ben veilig, ik kan dit. 

En dat iedere dag weer. Dag in dag uit. Zodat het ingesleten is en heel gewoon is.

Ben je geconnect met hoofd, hart en buik, dan voel je dat, dan merk je dat. Je kunt  – ondanks de situatie – meebewegen, je bent helder, lichthartig, vriendelijk. Voel je iets anders: gejaagdheid, boosheid, irritatie, schuld van de ander, grote kans dat connectie met jezelf nodig is. Als je in een ‘bad mood’ zit en je het gevoel hebt dat het alleen maar erger wordt, dan zul je dat disruptive moeten doorbreken. En juist anticyclisch actie moeten ondernemen. Door te connecten met jezelf. 

Connecten doe je op je eigen manier. We zijn immers allemaal anders. Wat voor mij werkt, hoeft dat niet voor jou te doen. De simpele ingang is iets doen wat je leuk vindt, dat kan dansen zijn, stil zijn, wandelen, muziek luisteren, een boek lezen, puzzelen, koken, hardlopen, in de zon zitten. Stap er even uit en tover voor even een glimlach op je gezicht. Een kleintje is al groot genoeg. 

Stel jezelf de vraag of het jou voedt wat je doet, of je er energie van krijgt. Dat is in alles wat je tot je neemt: eten, bewegen, gedachten, films, boeken, nieuws, relaties, slaap. Voedt iets niet neem het niet en connect je eerst met jezelf. Dat heeft niet alleen effect op jou, maar ook op een ander. We are all connected.

Moet je daarmee alles maar laten, alleen maar dankbaar zijn en je continu licht voelen? Nee, dat zeg ik niet. Het kan best pijnlijk zijn om te connecten, om je angsten aan te kijken. Connectie kan het wel verlichten, verzachten. En laten we juist dat nu nodig hebben. Mildheid. Eerst naar jezelf en dan naar de ander.

Vandaag danste ik tijdens de yoga class. Vandaag kook ik, lees ik een boek en ga ik zeker even in de zon zitten. Ik zal naar buiten gaan, het bos in. En ik zal stil zijn en zien wat er vandaag van mij gevraagd wordt. Ik zal in ieder geval met mijzelf connecten. En vervolgens met mijn lieve mannen in mijn huis.

Barbara Kerstens is programmadirecteur van Voeding Leeft en zet anderen in beweging door een ander licht te brengen. Haar verhalen gaan over innerlijk leiderschap, groei en ontwikkeling, verbinding & relaties. ‘Ik reflecteer op wat ik zie, lees, hoor, voel of ervaar in het moment en in de kern. Ik orden mijn gedachten, laat een ander licht schijnen en dat schrijf ik op ter inspiratie voor een ander. Vanaf 17 maart 2020 schrijf ik een dagboek. Omdat we deze dagen geschiedenis schrijven. Dat lees ik dan later graag eens terug, over enkele weken, als alles voorbij is. Als we onze rust gevonden, geschakeld hebben, we geleerd hebben om het anders te doen. Over enkele jaren kijk ik het terug, als we het ons nauwelijks meer kunnen herinneren en tegen elkaar zeggen: ‘weet je nog toen…’ Schrijf je in via de website om de nieuwste verhalen in je mail te ontvangen.