Zes lessen die ik leerde over ontwikkelen

Ontwikkelen en dan werkbaar maken. Dat is een groot deel van mijn werk. Werk waar ik blij van word, werk dat ook mijn leven is. Ontwikkelen geeft mij naast voldoening hoop. Dat er altijd een andere weg is, dat er altijd mogelijkheden zijn. Dit jaar heb ik veel meer ontwikkeld dan ik ooit in een jaar zou doen. Omdat ook wij niet meer konden doen wat we ‘normaal’ zouden doen. Zoals voor velen stopte het werk van de ene op de andere dag. En diende er dus ontwikkeld te worden.

Voor mij is ontwikkelen: zien en erkennen wat er werkelijk aan de hand is, voelen wat daaronder zit, een beeld creëren hoe je wil dat het er uitziet en daar de aandacht heen brengen.

Ontwikkelen zit in mijn DNA. Als ik probeer mijn profiel en dat van onze organisatie in een hokje te stoppen dan is de gele kleur die dat onder meer vertegenwoordigt sterk aanwezig. Niet dat kleuren een mens of organisatie exact typeren, het laat wel zien waar iemands voorkeur ligt en hoe iemand ‘gewired’ is. Het hebben van een kleur is echter niet voldoende om te kunnen ontwikkelen.

Voor ontwikkeling
die zinvol is
is tijd nodig en ruimte.
Afstand dus.
Nooit gedacht
dat afstand
er zo toe zou doen.
In deze tijd.

Zit je in de dagelijkse routine, dan is er onvoldoende mogelijkheid om te ontwikkelen. Je zult oplossingen voor even vinden voor problemen die in een setting zijn ontstaan. Er gaan soms nachten overheen om los van die setting te komen en echte veranderingen duurzaam tot stand te laten komen.

Deze tijd vraagt daar nog meer om.

We worden getrokken door het nieuws, door gebeurtenissen, naar 1 waarheid door iets van iets te vinden. Terwijl er zo veel meer waar is. Of niet verteld of belicht wordt. Aan welke kant je je ook bevindt. Afstand helpt, niet alleen letterlijk, maar vooral figuurlijk. Zodat je het overzicht kunt zien en je van daaruit kunt verbinden met wat er werkelijk nodig is. Met gezond verstand. Dichtbij jezelf. Zonder verhalen van wie dan ook.

‘Druk’ zijn, je door je mail of agenda laten leiden is niet alleen niet zo best voor je stresslevel, het houdt je in bestaande patronen, die niet altijd werken. Bovendien maakt ‘druk’ het overzicht niet helder. Mensen presteren niet goed onder een druk die aanhoudt, wat we onszelf ook wijsmaken.

Wat ik leerde over ontwikkeling:

Kansen liggen voor het oprapen. Het is een kwestie van ze zien.
De potentie is vaak groter dan je voor ogen kan hebben.
Er is moed nodig om te bewegen. Al het grote begint bij die eerste stap.
Alles wat je aandacht geeft, groeit. Als het klopt dan merk je dat vanzelf.
Stroomt het niet dan hebben wij naar onszelf en onze intentie te kijken.
Voor al het bovenstaande is afstand de juiste ingang en noodzakelijk.

Ik creëer afstand door ruimte in mijn agenda te blokken, te hardlopen in de natuur, te dwalen door de duinen, daarvan foto’s te maken, vroeg op te staan, fijne plekken te bezoeken, te schrijven, nieuwe dingen te leren, te doen waar ik blij van word, mensen te ontmoeten die mij doen glimlachen. Hoe ik dat doe is slechts een voorbeeld, zoek wat bij jou past.

Laat er ruimte in je leven zijn. Niet alleen om te kunnen ontwikkelen, maar om van een afstandje te zien wat er werkelijk aan de hand is. Zo kunnen we weer denken in mogelijkheden, in plaats van onszelf vast te zetten in overtuigingen en meningen van anderen of van onszelf. Zo kunnen we een wereld creëren met elkaar, een wereld die wel werkt. Omdat er zo veel meer is en zo veel meer mogelijk.