Stop de tijd – ga naar buiten

Stop de tijd, ga naar buiten en laat je verrassen

Toen ik een aantal jaar geleden met Esther Koning met een 5 daagse trail de bergen in ging, ervaarde ik niet alleen zelf wat tijdloosheid met je doet, vooral ook zag ik de werking op de groep en de individuen. De afstand van de alledaagse schepte helderheid, bracht inzichten en leverde een diepe verbinding met iedereen zelf en de ander. Ik besloot: dit ga ik met het Voeding Leeft team doen. De 24-uurs ontstond. Zonder telefoon en zonder horloge, een stap naar buiten en een blik naar binnen. We werden ervaringen rijker, verbindingen dieper, hebben veelvuldig geoogst en ons overvloedig gevoed.

Dit jaar deden we het anders. De 24 uur werd 12 uur en we voegden een uitdaging toe: een lange afstand lopen. De telefoons bleven uit en ook de tijd lieten wij achter ons. Om half 8 verzamelden wij op het station van Overveen om 12 uur later en 24 uur verder in het duingebied bij Vogelenzang te eindigen. Tussendoor met voldoende aandacht voor zelfzorg in de brandende hitte, met liters water, een schilderworkshop, kilometers in stilte, cirkels om te delen, zwemmen in de zee, een heerlijke lunch en zalige ‘onbewerkte’ picknick tot slot.

Afstand nemen 
van het alledaagse
is nodig. 
Om te ontdekken:
wat zie ik echt?
Om je te voeden
en antwoorden te vinden.
Om zo uiteindelijk 
efficiënter te zijn. 
En een relaxter mens.

Weten wat ons voedt, vormt de basis van ons werk. Want als wij weten wat ons voedt dan kunnen wij een ander in beweging brengen. Een goede voedingsbodem is voor ons dus belangrijk, noodzakelijk zelfs, om ons werk goed te kunnen blijven doen. Daarom besteden we daar veel aandacht aan en blijven we leren en experimenteren. Dat doen we in allerlei vormen, zoals deze, en ook in alledag. In de start van de week en dag, de check-in tijdens meetings, de lunch, de intervisies, het Voeding Leeft Cafés, etc.

Het 12- of 24 uurs concept is niet alleen voor ons, het is de basis die voor heel veel meer organisaties zou kunnen werken. Wij zien dat veel mensen tegen de klok in rennen de hoop op tijd te zijn. Zonder te ademen en zonder in verbinding te zijn met zichzelf en/of met wat er werkelijk aan de hand is. Het is een kwestie van de tijd stoppen, naar buiten te gaan en je te laten verrassen wat dit je allemaal kan brengen.